Błogosławiona Joanna d’Aza
Błogosławiona Joanna d’Aza. Urodziła się w połowie XII wieku w hiszpańskiej Azie. Wychowana w religijnej atmosferze miała szczęście poślubić człowieka, który rozumiał jej system wartości. Jako szczęśliwa mężatka, wraz z don Feliksem Guzmanem wychowała trzech synów. Wszyscy odnaleźli swoje powołanie na drodze kapłaństwa. Najstarszy, Antoni, jako kapłan świecki, natomiast dwójka młodszych – Manes i Dominik w założonym przez tego ostatniego Zakonie Kaznodziejskim. Dominik był dzieckiem wymodlonym. Antoni i Manes byli znacznie od niego starsi i zdążyli już przyjąć święcenia, zanim jeszcze począł się ich brat. Wobec perspektywy braku dziedzica, Joanna rozpoczęła nowennę za przyczyną św. Dominika z Silos, prosząc o jeszcze jednego syna. Modlitwy zostały wysłuchane, ponadto zostało jej objawione, że najmłodszy z rodu Guzmanów będzie światłem Kościoła i postrachem dla heretyków. Joanna samodzielnie wychowywała potomka, można więc z pewnością stwierdzić, że poza oczywistym działaniem łaski Bożej, niezwykła wrażliwość Dominika to owoc pracy, jaką w jego ukształtowanie włożyła błogosławiona mama. Joanna zmarła na początku XIII wieku. Proces jej wyniesienia do chwały ołtarzy trwał długo, ponieważ zakończył się dopiero za sprawą Leona XII w dniu 1 października 1828 roku.