Błogosławiona Kolumba z Rieti

Błogosławiona Kolumba (Angiolella Guadangoli) urodziła się 2 II. 1467r w Rieti, we Włoszech. Już jako młoda dziewczyna miała głębokie pragnienie, aby oddawać szczególną cześć Męce Chrystusa. Podejmowała w tym kierunku praktykę umartwienia zmysłów oraz nosiła włosienicę. W głębi serca czuła gotowość do pójścia drogą czystości, dlatego zdecydowanie odrzuciła oświadczyny pewnego młodzieńca wyznającego jej miłość. Jest z tym związana jedna z dominikańskich legend, która podaje, że rozgniewani brat i stryj owego kawalera napadli na bezbronna Kolumbę, aby odebrać jej życie. Zanim jednak zdołali ją zaatakować spostrzegli, że została otoczona zastępem anielskim, na którego czele stał św. Ojciec Dominik. On to wydał im surowe pouczenie mówiąc: „Cóż drapieżni lwi, do oddanej mnie macie owieczki? Co piekielni krucy i drapieżni jastrzębie? Nie waszym ona powinna podlegać impetycjom!” Na te słowa skruszały ich serca i odeszli w pośpiechu, zaprzestając dalszych prześladowań. Przyobleczona w habit tercjarek dominikańskich podążała śladami św. Katarzyny ze Sieny, oddając się służbie ubogim, odwiedzając chorych, umierających. Nie zapominała też o więźniach i skazanych na śmierć. Wyjechała do Perugii gdzie ufundowała klasztor Sióstr Dominikanek.

Często pościła o chlebie i wodzie. W jednym ze źródeł wspomniano również, że w pewnym momencie odzwyczaiła się nawet od jedzenia chleba. Przyjmowała tylko Komunię Świętą, wodę i sok z ziół. Nie przeszkadzało jej to jednak w codziennej pracy i modlitwie. Znana była ze szczególnej umiejętności jednania skłóconych obywateli miasta, którzy darząc ją swoim zaufaniem powierzali jej swoje problemy. Dzięki roztropności i mądrości udzielanych rad, udawało jej się doprowadzać do upragnionej zgody i pokoju. Imię Kolumba z łac. oznacza gołębicę. Mieszkańcy miasta traktując ją jako zwiastunkę pokoju zaczęli nazywać ją właśnie takim imieniem. Żyła zaledwie 35 lat.

Przed śmiercią 20. V. 1501r . spotkała się ostatni raz z rządcami miasta, którym chciała przekazać słowa zachęty, aby wiernie trwając w okazywaniu miłości braterskiej, mogli stać się godnymi wspólnego Ojca i odrzucali nienawiść, gdyż ona rozpala gniew Boży. Jej kult zatwierdził, a tym samym beatyfikował ją Papież Urban VIII dnia 25.II. 1627r.