Na każdy dzień...

STYCZEŃ

— 1 —
Niech nas Bóg błogosławi i osłania skrzydłem swojej ojcowskiej opieki, Najświętsza Panna niech otuli w swoim Sercu Najświętszym, wraz ze świętym Józefem.

— 2 —
Skoro Bóg uczynił dla nas tak wielkie rzeczy, i my powinniśmy się zdobyć dla Niego na coś wielkiego.

— 3 —
Dziś Imieniny Jezusa Pana. Ofiaruję Panu Jezusowi ufność w miłosierdzie Jego.

— 4 —
Bóg jest miłością, a kto mieszka w miłości – w Bogu mieszka.

— 5 —
Bóg sam tylko jest! Poza Nim nie ma nic!

— 6 —
Na wyścigi powinniśmy składać u Boskich stóp ofiary co wyborniejsze, aby dowieść naszemu Bogu, że Go z serca miłujemy, nie słowem tylko, ale i czynem.

— 7 —
Bóg wchodzi tylko do serc pragnących się od wszystkiego oderwać, aby Mu się całkowicie oddać.

— 8 —
Zdajmy się na opatrzność Boską, co Pan Jezus dla nas przeznaczył, to nas nie minie.

— 9 —
Jakiekolwiek byłoby wasze usposobienie, nie odchodźcie nigdy od Jezusa Pana, zanim się nie przejmiecie pragnieniem należenia całkiem do Niego i nie przedłożycie Mu z dziecięcą ufnością wszystkich waszych potrzeb, waszych pragnień i niepokojów.

— 10 —
Prośmy tylko o poznanie woli Bożej i jej spełnienie przez nas najdoskonalsze.

— 11 —
Często w ciągu dnia pomyślę sobie i zastanowię się, żeby według woli Pana Jezusa postąpić, dodając niekiedy: tak, mój Jezu, choć mnie to kosztuje, choć mi trudno, dla Ciebie to zrobię.

— 12 —
Z Serca Jezusa trzeba czerpać nasze myśli i uczucia, On – Mądrość Przedwiecznie Wcielona. To również z Jego Serca powinniśmy czerpać siłę do stłumienia złych myśli, łaskę do ich uprzedzenia i lekarstwo, aby zagoić rany i zmazać plamy przez nie spowodowane.

— 13 —
Niech Imię Pana będzie za wszystko pochwalone!

— 14 —
Oddaj się całkiem w ręce Boga najdobrotliwszego, jak dziecko dobre Ojcu swemu, niech czyni z tobą, co Mu się podoba.

— 15 —
Trzeba się upokorzyć i wzbudzić akty skruchy za błędy dawniejsze, zawstydzenie co do stanu obecnego i pragnienie większej wierności na przyszłość.

— 16 —
Bóg umieścił w Synu swoim Jezusie Chrystusie wzór, który każdy człowiek powinien odwzorować na sobie.

— 17 —
Bądź pokorna i cierpliwa, a wiele pożytku dla duszy zbierzesz.

— 18 —
Ażeby nas znoszono, trzeba innych znosić, aby nas miłowano, potrzeba innych miłować, aby nam pomagano, potrzeba drugim pomagać, aby odbierać pociechę – potrzeba jej innym udzielać.

— 19 —
W pokusach zniechęcenia i smutku odpowiedzmy wrogowi naszego zbawienia: nasze grzechy, jakiekolwiek by nie były w swojej liczbie i wielkości, mogą zajaśnieć w nas całym bogactwem Miłosierdzia Bożego i cnotą krzyża Zbawcy. Ta cnota błyszczy dużo bardziej w uświęceniu pokutujących grzeszników, niż tych, którzy nie grzeszyli.

— 20 —
Trzeba głęboko skupić w sobie ducha wiary i żarliwości, który powinien nas usposobić do obfitszego korzystania ze stołu łask, zamkniętego w Przenajświętszej Ofierze Mszy.

— 21 —
Upokórzcie się głęboko w całym jestestwie – nie uważajcie nigdy darów łaski i natury, które są w was, jako wasze własne dobro, lecz jako dobro Boga. On sam raczył je w was umieścić i tylko On sam może je w was przechować.

— 22 —
Daj, Boże, abyśmy godnie odpowiadali naszemu powołaniu!

— 23 —
Pan Jezus w Komunii świętej, w Najświętszej Tajemnicy Ołtarza, postępuje jak najlepsza matka, co z dziwną miłością i niezmordowaną cierpliwością uczy czegoś niesforne dziecko i co chwila musi je poprawiać. Z początku dusza nie pojmuje dobrze, ale z czasem zaczyna nieco lepiej stawiać kroki.

— 24 —
Bóg sam niejako dostarcza nam sposobności do okazania Mu prawdziwej miłości.

— 25 —
Święty Paweł Apostoł miał tyle do walczenia z namiętnościami i wszystko pokonał miłością zwycięską Chrystusa Pana, niechże raczy i dla mnie wyjednać potrzebną łaskę.

— 26 —
Poświęcam woli i upodobaniu Twemu pragnienia mego serca. Spraw, Boże, żebym Ciebie samego szukała zawsze.

— 27 —
Pożytek, jaki powinno się odnosić od Stołu Świętego polega na tym, aby później bez wahania iść naprzeciw wszystkiemu, co nas kosztuje i przyjmować spokojnie i chętnie wszystko, co umartwia naszą naturę.

— 28 —
Przy jedzeniu prosić Boga, aby wzbudził w nas pragnienie Komunii świętej.

— 29 —
Akty miłości są zajęciem Boskiego Serca w Eucharystii.

— 30 —
Pracujmy, póki czas – nie wiemy, czy życie długie jeszcze przed nami.

— 31 —
Jakże jesteśmy bogaci i umiłowani w porządku wiary. Jakże wielki dar Boży jest nam udzielony na ołtarzu! Bóg – Ofiara zstępuje i oddaje się w nasze ręce, abyśmy mogli w zjednoczeniu Nim i przez Niego uczcić Jego i naszego Ojca, przebłagać Go i wyjednać wszystkie łaski nam potrzebne.