Na każdy dzień...

PAŹDZIERNIK

— 1 —
Ze wszystkich ćwiczeń ustanowionych przez Kościół na cześć Najświętszej Panny różaniec jest Jej najmilszy, gdyż Jej przypomina źródła Jej szczęścia i tytuł do Jej chwały.

— 2 —
Czas szybko mija, a każdy dzień, w którym się więcej przezwyciężasz, zapisany ci jest do księgi wieczności przez twego Anioła Stróża.

— 3 —
Życie moje całe poświęcam na to, aby Jezus żył we mnie.

— 4 —
Cześć, miłość i dziękczynienie utajonemu w Przenajświętszym Sakramencie Jezusowi Panu.

— 5 —
Niech Serce najsłodsze Jezusa broni was od wszelkiej goryczy i zniechęcenia.

— 6 —
Każdy grzech uderza przeciw jakiejś cnocie, jakieś doskonałości, a doskonałością samą jest Bóg. A więc dusza grzesząc, godzi jakby na życie Boga, tej najlepszej, tej najświętszej, najwyższej Istoty.

— 7 —
Różaniec, to jedno z nabożeństw najgłębszych, najbardziej gruntownych, gdyż się w nim nie oddziela Maryi od Jezusa, dzięki któremu ta Boska Matka jest wszystkim dla nas.

— 8 —
Czuwaj nad sobą, szczególnie nad miłością własną, przyjmuj chętnie napomnienia, pytaj często o błędy, a Bóg będzie z tobą.

— 9 —
W Tobie, Boże, ostatecznie wszystko dobre i Tobie wszystko zawdzięczać mamy. Tyś wszystkim – stworzenie, choćby najdoskonalsze, w sobie samym jest niczym.

— 10 —
Żadna dusza nie wie do jakiego stopnia miłości Bóg ją przeznaczył, więc powinna prosić Boga, aby sam urządzał wszystko i pobudzał ją do czynienia na każdy dzień tyle aktów miłości, ile chwała Jego i uświęcenie jej wymaga.

— 11 —
Jezus utajony w Przenajświętszym Sakramencie z Niepokalaną Matką swoją ma być duszą duszy mojej. Spraw to, Boże miłosierny!

— 12 —
Pokora, ta cnota, przyciąga Boga najbardziej ku nam, nędznym stworzeniom. Pycha zaś, zarozumiałość, wszystko nieraz w jednej chwili zniszczy.

— 13 —
Nie ma nic, co by tak oczyszczało duszę, ani co by ją lepiej przygotowywało do przyjęcia Jezusa Chrystusa, jak święte pragnienie służenia Mu.

— 14 —
Wyrzucać zaraz z serca wszelkie uczucie niezadowolenia, niechęci względem osób, które by nam wyrządziły jakąś przykrość, i starać się jeszcze wzbudzać w sobie akty szczerej miłości ku nim.

— 15 —
Kochajcie się bardzo, znoście się cierpliwie, cieszcie się wzajemnie, Bóg na was z nieba patrzy i odda wam w swoim czasie według uczynków waszych.

— 16 —
Matko Boża, ciebie na straży mej ofiary stawiam, bo też przez Ciebie ją uczyniłam. Nie dopuść, bym się kiedy odebrała Panu Jezusowi utajonemu w Przenajświętszym Sakramencie.

— 17 —
Prawdziwa mądrość wybiera zawsze to, co bardziej niszczy i unicestwia miłość własną.

— 18 —
Jakżebym skutecznie mogła wytrwać w skupieniu? Tylko przez pamięć na Boga obecnego i akty miłości.

— 19 —
Jeżeli pragniemy, by Chrystus Pan zstąpił do serc naszych, trzeba umartwić zmysły ciała i wszelkie upodobania ducha.

— 20 —
Miłość wzajemna rodzi ducha rodziny, tego ducha, który sprawia, iż się zapomina o sobie, aby myśleć tylko i troszczyć się o dobro innych.
— 21 —
Pokora i modlitwa to klucze do skarbów łaski Bożej. Szczęśliwy, kto je posiada.

— 22 —
Mój Jezu, oto Ci podaję chleb posłuszeństwa mego, którym Cię pragnę nakarmić. Daj mi Twego chleba, którym Ty sam jesteś.

— 23 —
Bóg najdobrotliwszy daje nam krzyż z miłości do nas, aby wyniszczyć w nas miłość własną, a przejąć nas tylko miłością Swoją świętą.

— 24 —
Wejrzyj ku mnie, Panie. Z głębokości nędzy mojej wołam do Ciebie, wyciągam ręce ku Tobie. Spuść na mnie promień Twojej łaski oczyszczającej, daj mi miłość Twoją i przemień mnie jak wiesz, chcesz i możesz.

— 25 —
Czuwajcie i módlcie się, miłujcie się i pracujcie wiernie.

— 26 —
Niechże naszą pociechą, rozkoszą, będzie nawiedzać naszego Boskiego Oblubieńca. Miejcie upodobanie w Jego towarzystwie.

— 27 —
Aby działać wspólnie z Panem Jezusem, trzeba Mu się najpierw całkiem oddać.

— 28 —
Postępu duchowego nie powinno się mierzyć tym, czy ktoś ma więcej uczuć pobożnych na modlitwie, ale jedynie wysiłkiem i ćwiczeniem się w cnotach.

— 29 —
Pamiętajcie, że w miłości wszystko da się rozstrzygnąć.

— 30 —
Bóg posługuje się czasem strasznymi pokusami, aby mógł rozpocząć w nas walkę z naszą miłością własną.

— 31 —
Różaniec jest skrótem niewypowiedzianych więzów, jakie łączyły na ziemi i łączą w niebie Maryję z Jej Synem.



W górę