LIPIEC
— 1 —
Kochajcie ducha modlitwy i milczenia, a zobaczycie jak Pan Jezus udzielać się wam będzie.
— 2 —
Umieć zawsze wszystko znosić i przetrwać jak potrzeba i jak miłość Pana Jezusa to nakazuje.
— 3 —
Ile możności pracujcie i bądźcie wierni we wszystkim.
— 4 —
Proś gorąco, proś ze łzami Pana Jezusa przy nawiedzinach Najświętszego Sakramentu, aby cię coraz bardziej pociągał do siebie, aby twoim największym szczęściem było, gdy będziesz mogła Go nawiedzać – łączyć się z Nim duchowo i sakramentalnie.
— 5 —
Nie chcieć czynić czegoś wielkiego dla Boga, odmawiać walki aż do śmierci – to nie miłować.
— 6 —
Uczestnictwo we Mszy świętej powinno być dla was każdego dnia jakby nowym szczęściem. Strzeżcie się w czasie tej Boskiej sprawy zajmować kimkolwiek i czymkolwiek.
— 7 —
Nie dajcie się opanować lękliwości i nieśmiałości, jest to bowiem wielką przeszkodą do otwartości serca.
— 8 —
Ten, kto wyrzekłby się całkowicie samego siebie i zbliżyłby się następnie do tego Źródła, którym jest Bóg, doszedłby do prawdziwej szczęśliwości i stałby się podobnym Bogu.
— 9 —
Bez Bożej łaski nic nie możemy.
— 10 —
Ufaj Sercu Pana Jezusa, ofiaruj chętnie i z miłością wszystkie Twoje cierpienia, a wiele sobie zasług zbierzesz na życie wieczne.
— 11 —
Błogosławcie Pana wszędzie i zawsze.
— 12 —
Nigdy nic nie czynić ani nie mówić w celu zjednania sobie pochwały lub szacunku.
— 13 —
Bóg nie lubi zbliżać się do dusz, które od Niego oddalają się z łatwością i bez żalu.
— 14 —
Kochajcie się wzajemnie, nie podejrzewajcie nigdy o nic, bo to trucizna miłości wspólnej. Znoście wzajemnie wasze ułomności, a Pan Jezus i wam wiele wtedy przebaczy.
— 15 —
Ludzkie środki są o tyle pomocne, o ile Bóg im pobłogosławić raczy.
— 16 —
Proś Boga, aby nie zmarnować Jego łaski.
— 17 —
Dziwna moc pociągająca do skupienia promienieje z Najświętszego Sakramentu.
— 18 —
Pan Jezus przynosił ulgę każdemu, kto był obciążony, pocieszał wszystkich, którzy byli zasmuceni. On nie dogasił knota tlącego, On nie złamał trzciny nadłamanej.
— 19 —
Panie Jezu, Ty pragniesz złączyć się z Twoim stworzeniem i ja pragnę złączyć się z Tobą, ale nie jestem tego godna – zastąp Twoją godnością moją małość przed Twoim Ojcem Niebieskim i przed Sobą.
— 20 —
Powaga w myślach, w słowach, w uczynkach. W kontaktach z bliźnimi – słodka swoboda połączona z powagą.
— 21 —
Panie Jezu, daj mi Twoją miłość, wprowadź sam porządek do serca mego, zlituj się nade mną, otwórz mi wrota do sprawiedliwości Twojej.
— 22 —
Bóg jeden ma być celem życia duchowego, a nie żadne osobiste zadowolenie.
— 23 —
Dobre usposobienie duszy trwa za łaską Bożą. Pokusy, choć przychodzą chwilami ciężkie, to Pan Jezus daje łaskę, by je zwyciężać.
— 24 —
Z jakąż miłością tuli Zbawca drogi i jak łaskawie spogląda na duszę moją.
— 25 —
Mój Zbawicielu najsłodszy, dodaj mi ufności w pomoc Twoją!
— 26 —
Nigdzie tak dusza nie czuje, jak na tej drodze wiodącej do zjednoczenia się z Bogiem, że sama przez się nic nie potrafi i że daremne byłyby jej wysiłki, gdyby Pan Bóg ze swej strony nie działał.
— 27 —
Jezu, pociągnij mnie skutecznie do siebie, abyś się stał wszystkim dla mnie, a wszystko poza Tobą było mi niczym.
— 28 —
Przez zjednoczenie Serca Bożego z naszym będziemy mogli dojść do doskonałej czystości naszych myśli.
— 29 —
Kochajcie tego Zbawiciela, Ojca, Brata i Oblubieńca waszego, bo kogóż innego kochać będziecie!
— 30 —
Wielką jest łaską, gdy Pan Jezus zacznie ubogą i nędzną duszę pociągać do Przenajdroższej Tajemnicy Eucharystii!
— 31 —
Pracujcie nad sobą wiernie, aby zbolałemu i umęczonemu Sercu Jezusa Pana przynieść ulgę i pociechę przez wasze liczne zwycięstwa, każdego dnia składane u stóp Jego.